Szkody osobowe i rzeczowe

Pojęcie szkody w prawie cywilnym nie zostało ustawowo zdefiniowane. Stwierdzić jednak można, że określenie to odnosi się do wszelkich uszczerbków w dobrach lub interesach prawnie chronionych, których poszkodowany doznał wbrew swojej woli. Szkoda uznawana jest za podstawową przesłankę odpowiedzialności.

Wyróżnia się szkody:

• na osobie, tzn. uszczerbki wynikające z naruszenia dóbr osobistych, w postaci:
      -  szkody majątkowej (osobowej), tj. uszczerbków w majątku np. utraty zdolności zarobkowej,
      -  szkody niemajątkowej (tzw. krzywdy), czyli uszczerbków psychicznych,
• na mieniu (szkoda majątkowa, rzeczowa), tj. uszczerbki w majątku wynikające z naruszenia prawa własności i innych praw majątkowych, powstałe w zakresie rzeczywistej straty (damnum emergens) lub utraconych korzyści (lucrum cessans).

Rzeczywista strata odnosi się do poniesionego uszczerbku, np. na zdrowiu czy mieniu, natomiast pozbawienie przyszłych korzyści wynika np. z niemożności podjęcia pracy z powodu utraty sprawności ruchowej. To samo zdarzenie może wywołać obydwa powyższe skutki.

Wyróżnia się również szkodę częściową, która jest na tyle nieduża, że opłaca się ją naprawić i całkowitą, gdy naprawa ze względu na rozmiar strat jest nieopłacalna.

Szkody na osobie najczęściej spowodowane są: wypadkami samochodowymi, wypadkami przy pracy, błędami lekarskimi, zdarzeniami losowymi (pożary, powodzie, wybuch gazu), poślizgnięciami, np. na śliskiej nawierzchni, wypadkami w gospodarstwie rolnym. Szkody na mieniu mogą być spowodowane: nieprawidłowym wykonywaniem robót budowlanych, kradzieżą, wypadkiem komunikacyjnym lub zdarzeniami losowymi (np. pożary, zalania).

W przypadku doznania szkody majątkowej poszkodowany może domagać się jej naprawienia w formie odszkodowania, natomiast w przypadku szkody niemajątkowej (krzywdy) może mu przysługiwać zadośćuczynienie, zgodnie z art. 361–363, 440–448 k.c. Z tytułu jednego zdarzenia osoba poszkodowana może starać się zarówno o wypłatę odszkodowania jak i zadośćuczynienia. Do zapłaty odszkodowania zobowiązana jest osoba, grupa osób lub instytucja (np. towarzystwo ubezpieczeniowe). Odszkodowanie  ma na celu wyrównanie poniesionej szkody, a osoba poszkodowana może wybrać sposób jej naprawienia w postaci świadczenia pieniężnego lub tzw. restytucji naturalnej (przywrócenia stanu sprzed powstania szkody). 

Ze względu na to, że w przypadku szkód majątkowych może dochodzić do zaniżania kosztorysów przez firmy ubezpieczeniowe, a kwota zadośćuczynienia za wyrządzenie krzywdy jest trudna do oszacowania (cierpienia poszkodowanego nie da się zmierzyć),  najlepszym  rozwiązaniem jest  powierzenie  sprawy o odszkodowanie profesjonalistom, którzy skutecznie dochodzić będą należnych praw. Nasza firma przeprowadzi analizę otrzymanych dokumentów, podejmie działania mające na celu  ustalenie podmiotu odpowiedzialnego za szkodę, ustali odpowiedzialność ubezpieczyciela, oszacuje bezsporną wysokość szkody oraz zgłosi  roszczenia  do  podmiotu  odpowiedzialnego  lub  zakładu  ubezpieczeń,  a w ostateczności skieruje sprawę na drogę sądową.

Nie bierzemy odpowiedzialności za skutki zastosowania w praktyce informacji wynikających z powyższego wpisu. Zasadne jest skonsultowanie się z prawnikiem – adwokatem bądź radcą prawnym przed podjęciem jakichkolwiek działań prawnych.