Śmierć osoby bliskiej

Utrata osoby bliskiej w wyniku wypadku komunikacyjnego, wypadku przy pracy, w rolnictwie, w wyniku błędu medycznego, itp. jest traumatycznym doświadczeniem dla rodziny, często negatywnie wpływającym na jej dotychczasowe życie, zmieniającym statut społeczny i możliwości finansowe, wywołującym bolesne doświadczenia, emocje i cierpienia psychiczne.

Zgodnie z obowiązującym prawem można dochodzić różnych form finansowej rekompensaty, np. odszkodowania, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub renty. Uzyskane środki mogą pomóc rodzinie odnaleźć się w często bardzo trudnej sytuacji życiowej, zarówno materialnej jak i psychicznej.

Ze względu na to, że czas po utracie osoby bliskiej jest okresem bardzo trudnym wiele osób rezygnuje z ubiegania się o stosowne świadczenia. Warto  wówczas zwrócić się o pomoc do eksperta, który podejmie odpowiednie kroki prawne, prawidłowo oszacuje i wyegzekwuje należną kwotę odszkodowania czy zadośćuczynienia, a klient uniknie formalności związanych z przechodzeniem często skomplikowanej procedury odszkodowawczej.

O odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej można starać się do 3 lat od daty śmierci, jednak gdy zdarzenie, w wyniku którego zaistniała szkoda, ma znamiona przestępstwa czas ten wydłuża się aż do 20 lat od momentu jego popełnienia.

Jeśli w wyniku wypadku doszło do obrażeń, a w konsekwencji do śmierci osoby bliskiej, wówczas sprawca zobowiązany jest naprawienia powstałej szkody. Może to zrobić on lub ubezpieczyciel, który udzielał mu ochrony ubezpieczeniowej. Zwrotowi podlegają koszty leczenia oraz przygotowania pogrzebu takie jak: zakup kwiatów i trumny, posługa księdza, usługi transportowe, organizacja stypy, zakup i postawienie nagrobka, itp. Należy pamiętać o zbieraniu wszystkich rachunków i faktur, ze względu na prawny obowiązek udowodnienia, że takie wydatki zostały poniesione.

Po śmierci osoby bliskiej rodzina może starać się również o odszkodowanie z tytułu pogorszenia się sytuacji życiowej. Jest to świadczenie wypłacane jednorazowo, a jego zadaniem jest zrekompensowanie doznanych obecnych i przyszłych strat materialnych i niematerialnych członków rodziny. Na ustalenie jego wysokości wpływają takie czynniki jak: wkład materialny danej osoby, zanim zmarła, np. comiesięczne wynagrodzenie za pracę oraz wkład niematerialny, np. czas, jaki zmarły poświęcał na zajmowanie się domem.

Innym rodzajem finansowej rekompensaty za śmierć osoby bliskiej jest renta. Jest to dodatkowe świadczenie, które może być wypłacane regularnie, np. co miesiąc, lub też jednorazowo w zależności od indywidualnych ustaleń. Przyznawana jest osobom, którym zmarły regularnie i dobrowolnie dostarczał środki do życia, lub wobec których miał ustawowy obowiązek alimentacyjny, np. w stosunku do dzieci. O takie świadczenie można starać się niezależnie od przysługującego z ZUS-u odszkodowania w postaci np.: renty rodzinnej, renty rodzinnej powypadkowej lub innych świadczeń.

Zadośćuczynienie  za  śmierć  bliskiej  osoby przysługuje  w sytuacji, gdy poszkodowany poniósł szkody niematerialne (duchowe). Zadośćuczynienie za tę szkodę ma na celu załagodzenie doznanej krzywdy, żalu, cierpienia. Przyznawane jest także za poczucie straty, osamotnienie, problemy psychiczne, uszczerbek więzi emocjonalnej itp. Zadośćuczynienie przysługuje najbliższym członkom rodziny zmarłego: małżonkowi, rodzicom, dzieciom (w tym również adoptowanym), dziadkom, macosze, wnukom, itd. W przypadku zadośćuczynienia znaczenie mają nie tylko więzi pokrewieństwa, ale również bliskość relacji, jaka łączyła daną osobę z nieżyjącym. Mogą się o nie starać również ci, którzy pozostawali w nieformalnym związku ze zmarłym, np. konkubenci. Bierze się wtedy pod uwagę przede wszystkim ocenę bliskości relacji, jaka łączyła partnerów. Im bliższy jest stopień pokrewieństwa lub mocniejsza więź  ze  zmarłym,  tym   wysokość  odszkodowania  może  być  wyższa.  Przy  ubieganiu  się o zadośćuczynienie konieczne jest więc złożenie dokumentów potwierdzających bliskie relacje z osobą zmarłą, np. opis relacji jakie łączyły osobę roszczącą z osobą zmarłą, czy często spędzali wspólnie czas, czy posiadali plany na przyszłość, czy mieszkali wspólnie itp. Na podstawie przedstawionego materiału dowodowego ubezpieczyciel podejmuje decyzję o wysokości kwoty zadośćuczynienia. Roszczenie  to  przysługuje każdej  z  osób  najbliższych,  co  oznacza,  że  każda  z nich może wystąpić z oddzielnym roszczeniem.

Nasza firma bezpłatnie ocenia zasadność starania się o odszkodowanie oraz szacuje jego kwotę przed podjęciem się prowadzenia sprawy. Dbamy o to, by zakład ubezpieczeń nie odmówił wypłaty i nie zaniżył wysokości świadczeń.

Nie bierzemy odpowiedzialności za skutki zastosowania w praktyce informacji wynikających z powyższego wpisu. Zasadne jest skonsultowanie się z prawnikiem – adwokatem bądź radcą prawnym przed podjęciem jakichkolwiek działań prawnych.